Friday, February 13, 2009

Kevgirler günü

Sevgililer günü diye bi adet bişeyimiz olduğunu unutmuş güzel güzel yaşarken anne evinde açılan televizyon ile sarsılıp kendime geldim, içinde yaşadığım bu güzel toplumun harika alışkanlıklarına geri döndüm.

Daha da güzeli öylesine sevgi bıcırığı oluyor ki herkes, olmasa da oluyor yani. Doğumgününde "Kutlama istemiyorum, sıradan bir gün gibi davranalım" cool'luğundan sonra kutlanmamasına için için bozulmak gibi veya "Yılbaşı neyaaaa, tüketim toplumu yeaa" laflarından sonra hediye alınmazsa zırlamak gibi. (Yok kendimden bahsetmiyorum, ne alakası var, son derece aşmış bi bireyim, ne üzülmesi, yani istemiyorsanız almayın tabii hediye, napim ki, yani bi ufak bişi fena mı olurdu, ama almayın tabii, tüketim, kapitalizm.. Lan üç kuruşluk bişe alaydınız be?)

Sevgililer Günü çok acaip bişey.

En az Gençlik ve Spor Bayramı kadar garip. Düşünsene bi sürü liseli stadyumlara gidip bi örnek dandik kıyafetlerle merdiven şekli falan oluşturuyo. Neden ki? "Vücudum çok esnek, her yola gelirim" gibi bir mesaj mı var altında? Olsa keşke de ulusal sevişme ve yalaşma bayramı falan icat edilse. Milletçe şööle bi (sarsılarak) kendimize gelirdik.

1 comment:

do_ob said...

zeus da seni güldüürsün..

adamin adi zeus?! komiklik ordan baslio bence.